Ο φορολογούμενος είχε προσφύγει κατά της επιβολής φόρου που καταλογίστηκε για τη σύνταξη που έλαβε από ελληνικό ασφαλιστικό φορέα, ισχυριζόμενος ότι δεν εφαρμόστηκαν οι προβλεπόμενες από το νόμο μειώσεις φόρου.
Σύμφωνα με την απόφαση της ΔΕΔ, η φορολόγηση της σύνταξης ήταν σύννομη και σύμφωνη με το άρθρο 20 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (Ν. 4172/2013). Η ΔΕΔ επισήμανε ότι ο προσφεύγων δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις για τη μείωση φόρου, καθώς ούτε απέκτησε το 90% του παγκόσμιου εισοδήματός του στην Ελλάδα ούτε απέδειξε ότι το συνολικό του εισόδημα ήταν τόσο χαμηλό ώστε να δικαιούται φορολογικές ελαφρύνσεις βάσει της νομοθεσίας της Γερμανίας.
Επιπλέον, υπογραμμίστηκε ότι η φορολόγηση της σύνταξής του βασίστηκε στις διατάξεις της διμερούς συμφωνίας αποφυγής διπλής φορολογίας μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας, που ορίζει πως οι συντάξεις από ελληνικές πηγές φορολογούνται αποκλειστικά στην Ελλάδα.
Η πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος υπολογίστηκε λαμβάνοντας υπόψη την παρακρατηθείσα προκαταβολή φόρου από τον ΕΦΚΑ, ενώ το τελικό ποσό που καταλογίστηκε ανήλθε στα 777,03 ευρώ.
Η ΔΕΔ σημείωσε ότι η φορολογική διοίκηση δεσμεύεται από την αρχή της νομιμότητας, η οποία την υποχρεώνει να εφαρμόζει το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο και πως ζητήματα συνταγματικότητας ή υπερνομοθετικής ισχύος, όπως αυτά που έθεσε ο προσφεύγων, κρίνονται αποκλειστικά από τα αρμόδια δικαστήρια.
